12-09-1793: Rotterdamse Courant
"De Rentmeester over de Domeinen van de Hooge en Lage Swaluwen, Klein Waspick en Twintighoeven, mitsgaders het Dyk-Collegie van Zyne Hoogheits Privative Polders de Vierendeelen, het Oud en Nieuw Land, als mede het Kwistgeld, zyn voor-nemens om, op Woensdag den 18 September 1793, des voormiddags ten 10 uren, ten Huize van Monsr. CAREL RAUCH, op de Hooge Swaluwe voornt., publyk, aan den minsteischenden, te besteden: Het bouwen, maken en stellen van eenen Nieuwen Steenen WIND-WATER-MOLEN, met de Ap- en Dependentien van dien, in den Schuddebeurspolder, onder de Lage Swaluwe voorgemeld, met de Leverantie van alle de daar toe noodige Materialen; waar van het Bestek en de Teekening agt dagen voor den voorsz. dag van Besteding voor een yder zullen te lezen en te zien zyn, ten Huize van Monsr. Carel Rauch, wonende op de Hooge Swaluwe voornoemt, en van den Bestekmaker Pieter PickéePz., wonende te Dordrecht."

Op 8 november 1944 werd de molen door oorlogsgeweld verwoest. Hij was in 1943 nog gerestaureerd (er werden toen Van Busselwieken aangebracht) en is eigendom van De Domeinen in het Rentambt Zwaluwe.

Molen de Schuddebeurs was in de oorlog als het ware een pion in de frontlinie. Toen de geallieerden oprukten naar het noorden, trok het Duitse leger zich terug achter het Hollands Diep. Op persoonlijk bevel van Hitler werden zware betonnen anti-tankmuren gebouwd. Hiervoor werden gevangenen uit het concentratiekamp gebruikt die s'nachts in de molen met z'n honderden op de vier zolders sliepen. De molen diende niet alleen als slaapplaats, maar ook als uitkijkpost. Bij het oprukken van de geallieerden werden hevige gevechten gevoerd en werd veel over en weer geschoten. Op 8 november werd de Schuddebeurse molen zwaar beschadigd.
De molen draagt nog altijd de sporen van de oorlog. In de romp zijn her en der de plaatsen zichtbaar waar de granaten insloegen. Dit is ook te vinden in het kleurverschil van de stenen.
De Schuddebeurs, ooit een van de grootste watermolens van Nederland, is nooit meer de oude geworden. De romp is na de oorlog wel hersteld, maar de wieken zijn nooit meer herplaatst, terwijl later ook nog eens de kap is gesloopt. In de jaren zestig kreeg de molen voor het laats een onderhoudsbeurt. Sindsdien kijkt de Dienst der Domeinen niet meer naar de vervallen stomp om.
Tot overmaat van ramp brak in 1997 ook nog eens het houten fundament, waarop de molen sterk begon te verzakken. Inmiddels staat de stenen romp zo'n 8 graden uit het lood. Bezoekers worden gewaarschuwd voor 'vallend gesteente'. Op de deur hangt een bordje met 'Verboden Toegang'.

*Nadat de molen in de WO II flink was beschadigd, werd de romp verbouwd en nog een tijd gebruikt als onderkomen voor de BB. De restauratiekosten waren toen fl.20.000,-.
Molenaar in die jaren was Arie van den Andel die er samen met zijn vrouw M. v.d. Andel-Polak en hun vier kinderen woonden.
Voordat Arie er molenaar werd, was dat Adriaan Lucas die er met zijn gezin woonde.
Arie van den Andel kwam om het leven door een tragisch ongeval waarna M. van den Andel de taak overnam.