De molen werd in opdracht van J.H. Nanninga in 1899 gebouwd door molenmaker U. Holman uit Stroobos ter vervanging van een standerdmolen welke was gebouwd vóór 1628 en in 1895 gesloopt. Nanninga beoefende, niet ongebruikelijk in de provincie Groningen, in Niebert het gecombineerde bedrijf van molenaar en bakker.

Voor de bovenbouw maakte Holman gebruik van een zeskant, afkomstig van de oliemolen van Zandeweer, anno 1818. Gezien het jaartal '1746' in een legeringsbalk is aan te nemen dat ook bij de bouw van die molen gebruik is gemaakt van ouder materiaal.

Lange tijd was deze molen uitgerust met zelfzwichting; in 1940 werden dat Dekkerwieken met zelfzwichting en dwarskleppen. Aan te nemen is, dat dit gebeurde nadat een stel tweedehands roeden, afkomstig van Kootstertille, was gestoken.

Nadat in 1965 nog herstel had plaatsgevonden, kwam de molen toch buiten bedrijf. Tijdens de beruchte storm van 12/13 november 1972 schoof de kap gedeeltelijk van de romp, maar stortte gelukkig niet naar beneden. Met een grote kraan kon deze weer op zijn plaats worden gezet.
Om het voortbestaan van de molen veilig te stellen, kocht de gemeente Marum de molen op 9 april 1973 van A.B. Hilhorst, eigenaar sinds 1961.

Na een omvangrijke restauratie, waarbij onder meer beide roeden werden vervangen door nieuwe gelaste exemplaren, werd de molen in 1977 weer in gebruik genomen. Wél verviel bij deze herstelbeurt het Dekkersysteem en keerde het Oud-Hollands terug.

Een constructiedetail: als gevolg van de zeskante bouw heeft de stelling niet alleen zes hoekschoren, maar ook in ieder veld een tussenschoor.

In april 2023 begon men aan een grote herstelbeurt: beide roeden, inmiddels afgekeurd, werden gestreken en daarna ging de kap eraf. Na elders gerestaureerd te zijn, werd deze op 22 juni 2023 weer aangebracht, direct gevolgd door staartbalk, schoren én roeden. 
Inmiddels heeft de molen weer gemalen.