Deze zeskante korenmolen heeft een standerdmolen als voorganger gehad. Niet alleen geven bronnen uit 1714 daar sterke aanwijzingen voor, ook de molen zelf deed dit, namelijk toen in 1996 de gehele molenwerf verhoogd werd: de teerlingen van de standerdmolen werden toen ingemeten door molenexpert Dick Zweers. De oorzaak van verzakkingen van de zeskante molen was toen heel duidelijk vast te stellen, evenals het feit dat er ooit steunberen zijn aangebracht. 

Het exacte bouwjaar van de molen staat evengoed niet vast. Het 'Anno 1780' op de baard is mogelijk waar, maar zeker is dat niet. Van oudsher heeft de molen met het nabij gelegen kasteel behoord tot de goederen van de heerlijkheid Waardenburg. In de 18e eeuw was deze in bezit van het geslacht Van Aylva. In de 19de eeuw werd het door vererving eigendom van de familie Van Pallandt.
In 1964 verkocht Jonkvrouwe J.E. baronesse van Pallandt van Waardenburg en Neerijnen de molen aan de toenmalige gemeente Waardenburg (die in 1978 op zou gaan in de gemeente Neerijnen).

Tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) werd met de molen elektriciteit opgewekt.

In de jaren 1965 en 1975 werd de molen gerestaureerd. Na de watersnood van 1995 is de naastliggende Waaldijk verhoogd. Gelukkig is toen besloten, ook de molen in zijn geheel op het hogere niveau van de rivierdijk te brengen. Daartoe werd in 1996 de molen op pneumatische kracht omhooggebracht, waarna de fundering met ca. 1,5 meter kon worden verhoogd.

In juli 2009 is de molen door de gemeente Neerijnen overgedragen aan de Stichting het Geldersch Landschap. De bedoeling hiervan was, alle objecten die te maken hebben of hadden met het kasteel Waardenburg, weer in één hand te krijgen.