De huidige molen is gebouwd na afbranden van de vorige molen en bemaalde tot 1951 het waterschap Garsten (306 ha.). Toen werd een elektrisch gemaal geplaatst dat die taak overnam.

Vanaf 1958 werd de molen als weekendhuis verhuurd en daarvoor waren diverse 'aanpassingen' nodig: het binnenwerk werd verwijderd, de vijzelas afgezaagd en de openingen in de waterlopen dichtgemetseld.
Net als bij de Hoekermolen (die ook het - later - gecombineerde waterschap Hoeker-Garsten kon bemalen) had de vijzel een houten balk met geklonken ijzeren beschoeping. Bij de Hoeker bleef deze oude vijzel los bij de molen bewaard, bij de Garstenmolen is deze helemaal verdwenen.

Hoewel het binnenwerk verwijderd was en de molen als weekendverblijf werd verhuurd, werd er wel zo af en toe met de molen gedraaid. In de jaren '90 van de 20ste eeuw kwam daaraan, vanwege de minder goede staat van het wiekenkruis, een einde.

Begin 2006 werd opdracht gegeven om deze molen weer als vijzelmolen te restaureren. Niet alleen het gaandewerk moest daarom vrijwel geheel worden gereconstrueerd; ook het wiekenkruis werd vervangen en divers ander werk uitgevoerd. Zo kreeg de molenromp geheel nieuw riet. Om deze vijzelmolen wat beter te kunnen laten malen voorzag men de binnenroede van fokken.
Eind 2007 stond hier weer een prachtige maalvaardige molen.

Eind 2021 heeft men deze molen, net als vele andere van de SDUM, preventief stilgezet: onderzoek naar de kwaliteit van de roeden had problemen aangetoond. Een oplossing voor deze molen is nog niet op korte termijn voorzien.