Deze molen is de opvolger van een op 25 december 1980 verbrande grondzeiler.

De nieuwe molen kwam in 1984 gereed. Het achtkant is, net als de voorganger, gebouwd zónder ondertafelement: de stijlen staan op acht poeren. Van de oude 'Vlijt', die tijdens de brand instortte bleef, op de Engelse kruirollen na, niets bruikbaars over.
Vanaf 1984 is de molen zeer geregeld in gebruik geweest, waarbij ook vaak is gemalen.

In juli 2013 werden de windborden geel geverfd, nadat in 2012 de spruiten en schoren die kleur al hadden gekregen. De kleurstelling heeft men op die manier meer teruggebracht naar die van de afgebrande voorganger.

De omgeving is intussen de afgelopen jaren flink aangepakt: die was behoorlijk verbost, maar de molen komt - steeds in overleg - hoe langer hoe beter in beeld.
Eind 2020 werd groot onderhoud verricht aan het staartwerk: alle schoren heeft men vervangen.

De bovenas van de voorganger raakte tijdens de brand onherstelbaar beschadigd en wordt sinds de nieuwe molen is voltooid op een gemetselde sokkel bewaard.