Het bouwjaar van deze molen werd tot voor kort gehouden op 1654; thans gaat men uit van 1672. Dit vanwege een ingesneden, vermoedelijk authentiek, jaartal.
De overlevering dat deze molen in de 18de eeuw vanuit Huisduinen (Den Helder) naar Den Oever is verplaatst, is onjuist gebleken: dat betrof de korenmolen te Zandburen (die in 1945 door brand verloren ging).

Aan het einde van de jaren '30 van de 20ste eeuw brak één van de (houten) roeden. Er is toen nog even met één roede gemalen maar al spoedig kwam de molen buiten bedrijf. Overigens was toentertijd ook de bovenas nog van hout.

In 1952 werd de vervallen molen, die toen al enige tijd ook de tweede roede moest missen, aangekocht door de Stichting Oud-Wieringen, die hem vervolgens in etappes liet restaureren.
Zeer belangrijk was, dat romp en kap al kort na de aankoop opnieuw met riet werden gedekt, ongetwijfeld heeft dat de redding van deze molen betekend. De restauratie werd in 1960 voltooid en sindsdien wordt de molen geregeld in werking gesteld.

De "Vereniging De Wieringer Molens" werd in 1991 opgericht en kreeg op 15 mei 1992 deze molen in bezit. Vervolgens heeft men deels in eigen beheer, deels met een molenmaker, de molen tussen 1992 en 1998 gerestaureerd. Vermeldenswaard is dat de vrijwilligers een geheel nieuwe kap hebben gemaakt, waarbij de oude als voorbeeld diende. Na 1998 heeft men beide koppel maalstenen, eveneens op vrijwillige basis, maalvaardig gemaakt.

Begin 2020 begon men met groot herstel aan het staartwerk. Met name een nieuwe lange spruit was dringend nodig. Deze is op 18 maart aangebracht, direct gevolgd door nieuwe lange schoren. Gedurende het herstel van het staartwerk en de lange spruit kwam aan het licht dat de windpeluw dermate slecht was dat vervanging nodig was.
Dit herstel is medio 2020 afgerond. Tegelijkertijd heeft men het schijfloop van het linker steenkoppel vervangen en de afstelling van dit koppel verbeterd. Op deze molen wordt thans gemalen met beide koppels.

Constructie
Het grenen achtkant staat zonder ondertafelement op lage penanten en heeft slechts een bintlaag, één veldkruis per veld en een boventafelement met blokkeelconstructie.
De huidige bovenas is afkomstig uit de in 1958 afgebroken grondzeiler te Vragender (Gelderland), alwaar die omstreeks 1925 zou zijn gestoken. Volgens overlevering was deze as juist weer afkomstig uit Anna Paulowna (ongeveer 12 kilometer van Den Oever...).
De twee koppel stenen zijn op de begane grond op een maalstoel aangebracht. Eén koppel is afkomstig uit een vroegere maalderij te Hippolytushoef.
Er zijn geen aanwijzingen dat deze molen ooit een luiwerk heeft gehad. Het was, vanwege de maalstoelen, ook niet echt nodig. Wél is een horizontale kaapstander aanwezig om de stenen te lichten, een werktuig dat niet vaak meer in korenmolens wordt aangetroffen, omdat dit meestal is vervangen door een steenkraan.