De molen werd gebouwd in 1871 door molenmaker P. Medendorp en bemaalde de polder Zuidlaren. Vanaf 1934 werd de molen niet meer gebruikt na installatie van een elektromotor.

In 1960 was de toestand door de langdurige stilstand en verwaarlozing zeer slecht: bovenas en roeden verzakt; het onderste end stond totaal verbogen op de grond en het gaandewerk was vrijwel verdwenen.

In 1962/63 volgde een uitwendige restauratie door de Zuidlaarder molenmaker Diek Medendorp, kleinzoon van de bouwer. Toen werden andere roeden, vermoedelijk afkomstig van de net gesloopte Ruigsterpolder te Siddeburen, aangebracht. Die roeden moeten evenwel fors zijn verlengd om hier nog te kunnen functioneren. De verticale beschieting van het achtkant werd bij die gelegenheid vervangen door een horizontale potdekseling, op zich best fraai. 
Een nieuwe periode als stilstaand monument volgde. De staat van onderhoud bleef evenwel behoorlijk.

In later jaren rees de behoefte om deze molen geheel maalvaardig te maken en dit lukte: na een grondige restauratie, afgerond in 1990, was de molen weer geheel bedrijfsklaar. Sindsdien is het achtkant ook weer gedekt met verticale delen.
De houten vijzel heeft men in juni 2017 vervangen door een stalen exemplaar van dezelfde afmetingen. De oude vijzel staat sindsdien los opgesteld naast de molen. 

De as is gelagerd in teflon en niet in arduin, hetgeen toch wel opmerkelijk is.