Op deze plaats stond al in 1387 een watermolen. De eigenaren van kasteel De Cannenburgh verpachtten de waterrechten van maar liefst 20 molens; de meeste in de directe omgeving. De nog bestaande molen is de oudste en was ook in hun bezit.
Vanaf 1728 werd de molen gepacht door de familie Koekkoek. In 1872 kocht Gerrit 'Gait' te Riele de molen tijdens een veiling. Inmiddels maalt de vijfde generatie Te Riele op de molen.

Deze molen werd in 1941/42 in steen en als turbinemolen herbouwd na op 14 februari 1940 geheel te zijn uitgebrand. De brand kon niet worden geblust: door de strenge vorst was er geen water, alleen ijs!
Misschien was het nieuwe molengebouw niet zo spectaculair als een molen met een rad, maar er is zeer lang mee gewerkt: tot 1978 werd de waterkracht gebruikt, daarna zijn de productielijnen elektrisch aangedreven.
De maalderij heeft langzaam maar zeker plaatsgemaakt voor een modern, in het vervaardigen en reviseren van maalderijmachines gespecialiseerd bedrijf.

Tegenwoordig draait de turbine dagelijks maar de watercapaciteit van de molenbeek is inmiddels te gering geworden.
In 2010 vond een ingrijpende restauratie plaats: de turbine werd gereviseerd en bleef gehandhaafd; daarnaast heeft men ook een bovenslagrad aangebracht (dat eveneens geregeld draait).