De molen werd in 1851 voor J.G. Tipkers gebouwd als grondzeiler-korenmolen; in 1856 liet Tipkers de molen tevens inrichten tot pelmolen. In 1861 volgde verhoging tot stellingmolen, door de onderbouw met 4,5 meter te verhogen.

In 1949 is de molen hersteld. Toentertijd stond in een afzonderlijk gebouw een koppel stenen, aangedreven door een ruwoliemotor van 18 pk. In de jaren daarna is nog met de molen gemalen, evenwel werd dat in de jaren '60 minder. Vanaf ca. 1970 ging de toestand snel achteruit en rond 1980 was dit dramatisch te noemen.

De Slochter Molenstichting had intussen in oktober 1971 voor het symbolische bedrag van ƒ 1,-- de molen van de firma H.J. Stel & Zn. aangekocht en bereidde een restauratie voor. In 1981/82 vond deze plaats. Hierbij verdween helaas de pelsteen.

In de zomer van 2014 volgde een grote herstelbeurt: zo werden windpeluw, korte spruit, staartbalk en het gehele wiekenkruis, inclusief beide roeden, vervangen. Inmiddels zijn die werkzaamheden achter de rug maar kan de molen vooralsnog alleen draaien, vanwege een defect lager van de koningspil.

Opmerkelijk is, dat de steenzolder tevens stellingzolder is; de maalzolder ligt als het ware een verdieping 'te laag'. De aandrijving van spoorwiel naar steenschijf geschiedt in de 'zuivere' verhouding 1 : 3, hetgeen in de regel als ongunstig wordt aangemerkt, vanwege de grotere kans op slijtage.